دنیای خمپاره اندازها ، نام M252 بیانگر اعتبار و ارزش خاصی است. این خمپاره انداز با بردی متوسط و دقتی کم نظیر ، در میادین رزم سلاحی موثر و کشنده می باشد. در دهه 80 ، ارتش امریکا نیازمند یک خمپاره انداز 81 میلیمتری موثر و دقیق بود. در سال 1986 ، M252 به عنوان خمپاره انداز استاندارد 81 میلیمتری در ارتش امریکا پذیرفته و جایگزین انواع قبلی گردید.
در طراحی و ساخت M252 ، علاوه بر استفاده از استانداردهای ارتش امریکا ، از استانداردهای ارتش انگلیس در زمینه خمپاره اندازهای 81 میلیمتری که در دهه 70 تهیه شده بود ، استفاده شایانی گردید و در حال حاضر ، کمتر ارتشی در دنیا وجود دارد که به این سلاح مجهز نباشند.
یکی از موارد تمایز این خمپاره انداز با سایر مدل های هم خانواده ، طرح دهانه آن است. در دهانه این خمپاره انداز از یک طرح ابتکاری موسوم به BAD (مخفف BLAST ATTENUATION DEVICE) استفاده شده است که وظیفه آن ، کاهش صدای سوت پرتاب گلوله است که این امر ، باعث ایجاد یک وضعیت مناسب برای خدمه این سلاح از لحاظ صوتی می شود.
این سلاح برای واحدهای هوابرد ، پیاده نظام و سایر واحدهای نظامی ، بسیار ایده آل و ارزشمند است. برای استفاده موثر و سریع از این سلاح ، به سه خدمه نیاز است. حداکثر برد موثر آن 5700 متر و کمترین برد قابل شلیک حدود 80 متر می باشد. با این سلاح ، در یک دقیقه حداکثر 33 گلوله می توان شلیک کرد. اما برای شلیک مداوم ، تنها 16 گلوله در دقیقه می توان شلیک کرد. زاویه شلیک این خمپاره انداز ، از 45 تا 85 درجه قابل تنظیم است.
M252 علاوه بر استفاده از مهمات کلاسیک ، از مهماتی با قدرت انفجاری بالا نیز می تواند استفاده کند. M252 از سیستم نشانه روی استاندارد خمپاره اندازهای 60 میلیمتری M64 استفاده می کند. وزن این خمپاره انداز به همراه دو پایه ، سیستم نشانه روی و سایر قطعات ، در حدود 40.5 کیلوگرم می شود که نسبت به کارایی قدرت آن ، بسیار ایده آل و مناسب است.
زیر دریایی های پرتاب کننده موشک بالستیک(SLBM)
اولین تست موفق این نوع از موشک ها در جنگ جهانی دوم و توسط نیروی دریایی المان
(زیر دریایی U-boats) انجام گرفت.این زیر دریایی دو سکوی پرتاب داشت.در این مدل و دیگر موشک های بالستیک شلیک شونده از زیر دریایی(SLBM),نیاز به حضور زیر دریایی در سطح اب بود.اما بعد از جنگ جهانی دوم سیستم های پرتاب به سرعت پیشرفت کرده و برای پرتاب موشک از زیر اب تطبیق داده شدند.در سپتامبر سال 1955 اتحاد جماهیر شوروی اولین کشوری بود که موشک بالستیک را از زیر دریایی پرتاب کرد.
موشک های بالستیک مورد استفاده در زیر دریایی ها اهمیت استراتژیک خیلی زیادی بعد از شروع جنگ سرد برای کشورهای روسیه و امریکا داشتند,زیرا امکان از بین بردن سیلو ها و حتی سکوهای پرتاب موشک وجود دارد.امازیر دریایی ها میتوانند نقش تعیین کننده ای در یک مناقشه و حتی یک جنگ داشته باشند چون یک زیر دریایی مکان مشخصی ندارد و شناسایی ان نیز به سختی امکان پذیر است.زیر دریایی میتواند خود را به نزدیک ترین نقطه به دشمن برساند و اقدام به شلیک موشک کند.امروزه زیر دریایی ها با استفاده از راکتورهای هسته ای توان حرکتی وسیعی دارند و میتوانند مدت های زیادی را در زیر اب بمانند.
(F-4 phantom) (فانتوم به انگلیسی به معنای شبح)هواپیمای دو خلبان ۲ موتوره مافوق سرعت صوت و دوربردی است که توانایی عملکرد در همه شرایط آب و هوایی را دارد. شرکت مکدانل داگلاس این هواپیما را تا اواخر دهه ۱۹۷۰ برای نیروی دریایی ایالات متحده میساخت. اوج کاربرد این هواپیما در دوران جنگ ویتنام بود.
دولت ایران در سال ۱۹۷۴ تعداد ۲۰۹ فروند از این جنگنده را خرید که در جنگ ایران و عراق نقش مهمی ایفا کرد. این هواپیما هنوز در نیروی هوایی ایران خدمت میکند که در انواع E و D ,RF4E میباشند.
در جنگ های هوایی بزرگترین برتری فانتوم قدرت شتاب آن بوده است. حتی این حالت باعث میشود خلبان های متبحر هم قبل از پرواز تصمیم نهایی بگیرند که با آن پرواز کنند یا نکنند. هواپیمای غول پیکر فانتوم که برای شلیک موشک های هدایت شونده با رادار طراحی شده بودند چابکی رقبای ساخت شوروی خود را نداشتند و در مانور های سخت دچار مشکل ادورس یا (adverse yaw) میشدند. با وجود اینکه هواپیما دچار پیچ خوردن های غیر قابل کنترل میشد، خلبانان معتقد بودند که هواپیما انعطاف خوبی در عملکرد دارد و پرواز با آن راحت است. در سال ۱۹۷۲ مدل اف-۴ ای ارتقاء داده شد به طوری که در سرعت های بالا هم میتوانست مانور بدهد.
موتور های جی ۷۹ دود سیاه غلیضی را تولید میکرد که فانتوم ها را از دور قابل شناسایی میکرد. خلبانها این دود را با بکار گیری حالت پس سوز از میان میبردند اما این کار راندمان سوخت را کم میکرد. بعضی از خلبان ها پس سوز را در یک موتور هواپیما استفاده میکردند که این کار روی شتاب هواپیما همان تاثیر را میگذاشت که از پس سوز در هر دو موتور استفاده شود و از طرفی هم دود به شدت سیاه غلیظ موقعیت هواپیما را مشخص نمیکرد.
یکی از ضعف های بزرگ فانتوم در طراحی های اولیه آن نبود مسلسل داخلی در آن بود و برای دوره کوتاهی عقیده بر این بود که جنگندگی با آن در سرعت های مافوق صوت غیر ممکن است و در واقع به خلبانان یاد داده نمیشد که چگونه با این هواپیما با جنگندههای دیگر درگیر شوند. چون در عمل سرعت مادون سرعت صوت میشد. در نهایت این ضعف با اضافه کردن مسلسل ۲۰ میلیمتری ام۶۱ والکان در اف-۴ ای جبران شد.
Data from The Great Book of Fighters Quest for Performance,Loftin, Laurence K. Quest for Performance: The Evolution of Modern Aircraft, SP-۴۶۸. Washington, DC: National Aeronautics and Space Administration, History Office, Scientific and Technical Information Branch, ۱۹۸۵. Retrieved: ۱۹ November ۲۰۰۷.</ref> and Encyclopedia of USAF Aircraft.
مشخصات عمومی
عملکرد
جنگافزار
جنگنده نوعی هواپیمای نظامی است که عمدتاً برای نبرد هوائی با هواپیماهای دیگر طرح شدهاست. جنگندهها معمولاً هواپیماهائی کوچک و سریع هستند. جنگندههای امروزی دارای سیستمهای پیشرفته الکترونیکی برای ردگیری هدفهای دشمن و جنگ الکترونیک و هدفگیری همزمان چند هدف هستند. بعضی جنگندهها دارای توانائی پرتاب بمب و موشک هوا به زمین هستند. به این نوع هواپیما جنگنده/بمبافکن میگویند.
در گذشته در فارسی به هواپیمای جنگنده «شکاری» نیز میگفتند.